Verjaardag en Langkawi

Op 7 maart was ik jarig, en omdat Sandra de 8e weer terug zou vliegen had ik besloten om het dan maar in het weekend ervoor te vieren. Ik weet nog goed hoe mijn vorige verjaardag hier voelde. Ik werd toen 30, en ik had me daar altijd een groot feest bij voorgesteld, maar ik kende hier nog maar nauwelijks mensen. Uiteindelijk heb ik vorig jaar op de dag zelf gelunched met een paar dames en dat was het dan wel weer.
Dit jaar was het gelukkig wel anders, we kennen hier nu veel leuke mensen en het kostte dus geen enkele moeite om flink wat mensen uit te nodigen.
Het eindresultaat was een leuke mengelmoes van Nederlands- en Engelstaligen, en gelukkig mengde iedereen goed met elkaar. Met de nodige hoeveelheid wijn en bier en heerlijke hapjes van Pushpa werd de avond een succes.
Op mijn verjaardag zelf werd ik ’s middags getrakteerd op een lekkere lunch door mijn mede-evenementencommissieleden, wat erg gezellig was. ’s Avonds zijn Sandra, Hugo, Lotje en ik lekker met zijn vieren een hapje gaan eten. Al met al een erg leuke verjaardag! Helaas hebben we er allemaal niet aan gedacht om foto’s te maken, dus jullie moeten de plaatjes er bij verzinnen!

Inmiddels is Sandra dus helaas weer weg (het was super gezellig San!), maar lang zijn we niet alleen geweest: drie dagen na Sandra’s vertrek kwamen mijn moeder en Jules hier namelijk aan. Leuk om Lotje te showen en te laten zien hoe lief ze is en wat ze allemaal al kan! En leuk om te zien hoe opa en omi direct weer verliefd werden op ons kleine meisje!
Na een paar dagen hier zijn we afgelopen donderdag met zijn allen naar Langkawi gevlogen. We zaten in een mooi hotel midden in de bossen en aan de zee. Enorme kamers, een restaurant met fantastisch uitzicht over de zee (maar helaas minder bijzonder eten), een privé-strandje en een klein zwembadje. In de bossen waren erg veel apen, die het ook erg lekker vonden om op de ligstoelen op de veranda’s van de hotelkamers te liggen. Leuk om te zien, maar op je eigen balkon toch niet zo fijn. Gelukkig verstonden ze Nederlands, want als je op je balkon zat en er probeerde een aap op je balkon te klimmen dan hoefde je alleen maar ‘Nee’ te zeggen en ze dropen af.
We hebben heerlijk rustig aan gedaan, met een dagje een tocht over het eiland en verder vooral eten, zwemmen in het zwembad en in de zee. Dat laatste vond Lotje trouwens maar niks: zodra ze zand aan haar voetjes voelt gaat ze huilen, of het nou op het strand is of in de zee. Wij hadden gehoopt dat Lotje lekker op het strand zou spelen maar daar kwam dus niks van terecht. Maar ach, het zwembad was ook prima!

Op zondag zijn wij weer terug naar KL gevlogen. Mijn moeder en Jules komen donderdag weer terug, die zijn wat langer daar gebleven.
En nu op naar aanstaande zondag, want dan wordt ons kleine lieve meisje al weer 1 jaar! Wat is dat ontzettend snel gegaan zeg!