Poezenleed en gelukkig ook leuke dingen

Weer een zielig poezenbericht van deze kant van de wereld. De kleinste van onze twee poesjes, Choco, is opeens ziek geworden en hebben we afgelopen zaterdag laten inslapen. Heel jammer, want het was een schattig beestje en vooral Lotje was helemaal gek op deze poes. Gelukkig snappen Lotje en Casper nog niet wat dood is, ze snappen alleen dat Choco ziek is geworden, naar de dierenarts is gegaan en nooit meer beter wordt dus ook niet meer hier komt wonen. Lotje vindt dat vooral zielig voor Dropje, die de hele dag miauwend op zoek is naar haar speelmaatje. Of we nog een nieuw poesje uit het asiel halen weten we niet, voorlopig houden we het maar even op alleen Dropje.

Lotje is inmiddels op assessment geweest bij Garden International School en daar is ze doorheen gerold. Ze keken onder andere naar hoe makkelijk ze met een juf meeging (en dus bij mij weg), of ze goed Engels begreep en sprak, of ze tot 10 kon tellen en haar eigen naam kon herkennen, en of ze de kleuren al kende. Allemaal dingen die Lotje al een tijdje kan, dus ze was snel weer klaar. Dat betekent dat ze in september al gaat beginnen op deze school. Voor wie geinteresseerd is, kijk maar eens op http://www.gardenschool.edu.my/.

Verder hebben we nog een leuk uitstapje gehad met de preschool van Lotje en Casper, een zogenaamde Family Day. Alle kindjes van de school waren met hun broertjes en zusjes en ouders uitgenodigd voor een dagje FRIM (Forest Research Institute Malaysia, http://www.frim.gov.my/). We waren er nog niet geweest, dus een extra reden om te gaan. Kindjes hebben heerlijk in een klein watertje onderaan een watervalletje gespeeld, daarna was er een goeie picknick geregeld, en tot slot deden de kindjes nog een dansje en zongen ze nog een paar liedjes.

Tussendoor zijn Hugo en ik nog op zoek gegaan naar een nieuwe auto. Met een 3e kind en dus een 3e autostoeltje moet ik helaas mijn Jeep inruilen voor een MPV. De Volvo gaat er nu uit, Hugo gaat in de Jeep rijden en ik ga met de kids in een Toyota Estima rijden (volgens mij in NL bekend als Toyota Previa). Een hele moderne en luxe 7 a 8 zits auto, erg handig allemaal, kunnen een hoop kinderen in en dan zelfs nog wat volwassenen.

Aanstaande donderdag ga ik met 2 vriendinnetjes (Anke en Esther) een lang weekend naar Yogyakarta (Indonesie). Geen mannen, geen kinderen. Heerlijk, ik verheug me er heel erg op. Het is meteen het laatste weekend dat ik nog mag vliegen, dus nog even extra genieten.

Wat mijn zwangerschap betreft, die verloopt prima. Nog 10 weken tot de eindstreep. Wel nog even een verrassing zo op het laatst: het wordt een jongetje. Al die tijd hadden we te horen gekregen dat het waarschijnlijk een meisje werd, maar eerlijk is eerlijk, de gynaecoloog had wel telkens een slag om de arm gehouden. Afgelopen echo bleek echter zonder enige twijfel dat het toch echt een jongetje is. Casper zal het ongetwijfeld erg leuk vinden om een broertje te krijgen, en ons maakt het niet bijzonder veel uit. Lotje voelt zich belazerd; die wilde een zusje “want ik heb toch al een broertje?”