Chinees Nieuwjaar en Thaipusam

De 30e januari tot en met de 1e februari had Hugo vrij in verband met Chinees Nieuwjaar. Lekker hoor, wonen in een multi-cultureel land waar alle grote feesten evenveel aandacht en tijd krijgen! Dat levert veel vrije dagen op en vooral veel leuke dingen om te zien en mee te maken.
We waren eerst van plan om er een paar dagen tussenuit te gaan, maar ja, we twijfelden weer eens te lang... Uiteindelijk waren we dus gewoon thuis, wat overigens ook lekker was. Niet veel bijzonders gedaan, maar wel veel met Lotje gespeeld, gezwommen etc, en ook af en toe wat leuks gedaan met vrienden.
Het weekend van de 4e was er een Lion Dance bij het zwembad van ons condo, en daar zijn we met Lotje natuurlijk naar gaan kijken. We hadden gedacht dat ze het wel eng zou vinden, maar niks was minder waar. Ze was erg geinteresseerd in de leeuwenpakken, en op de oorverdovende geluiden van de trommels danste ze vrolijk met haar armpjes mee.

Op zondag werd Zaki, Lotje’s beste vriendje, 1 jaar. Aangezien Daniel en Cecile geen zwembad hebben, vierden ze het bij ons zwembad. Het was erg gezellig, veel kindjes die lekker met elkaar aan het spelen waren, en natuurlijk ook zwemmen. Afgelopen zondag werd Lotje’s andere beste vriendje, Michael, ook al 1 jaar, dus weer een feestje. Het gaat nu erg hard, al die baby’tjes die we kennen vanaf de eerste maanden die nu opeens 1 jaar oud zijn! Onvoorstelbaar....

Afgelopen vrijdag was weer een vrije dag voor Hugo, dit keer vanwege Thaipusam, een groot Hindoestaans feest. Ik had voor de Nederlandse vereniging een excursie geregeld om dit festijn mee te maken, dus ’s avonds togen we per gecharterde bus naar de Batu Caves.
Thaipusam is een feest van boetedoening. Dat klinkt tegenstrijdig, maar dat valt wel mee. Wat er gebeurt, is dat mensen hun schulden aflossen aan de god Murugan. Dit kan van alles zijn: als je ziek bent en aan de goden vraagt je beter te maken, en dit is inderdaad gebeurd, of als je hebt gevraagd om een promotie en die hebt gekregen, enzovoort. Alle wensen die zijn vervuld worden tijdens Thaipusam terugbetaald.
In Maleisie zijn er twee plekken waar Thaipusam groots gevierd wordt, namelijk in Penang en bij de Batu Caves, in Kuala Lumpur. Wij gingen natuurlijk naar de Batu Caves. Vorig jaar waren hier 1,8 miljoen gelovigen (!) dus we verwachtten een redelijke chaos.

Er zijn meerdere manieren om boete te doen (of eigenlijk, schulden in te lossen).
Zo laten heel erg veel Hindoes zich tijdens Thaipusam kaal scheren in speciaal daarvoor opgezette tenten bij de Batu Caves. Dat doen voornamelijk de mannen, maar ook vrouwen en kinderen (en zelfs baby’s) worden kaalgeschoren als die belofte is gemaakt aan Lord Murugan.
Ook wordt er veel geofferd, met name potten met (kokos)melk en fruit. De vrouwen en kinderen dragen die potten op hun hoofd, en klimmen dan de 272 treden van de trap omhoog naar de tempel, waar ze de melk en het fruit offeren.
Tot slot heb je nog de mensen die zichzelf (laten) doorboren met spiezen en haken. Na een vasten-periode van 41 dagen beginnen deze mensen bij de rivier bij de Batu Caves. Daar wassen ze zich, en daarna worden ze door trommels en andere instrumenten langzaam in trance gebracht. Daarna begint het piercen: sommigen houden het op een of twee stokjes door de tong of ergens anders in het gezicht, en anderen krijgen hele vleeshaken in hun rug, waar dan weer touwen aan worden gebonden, waar iemand de hele tijd aan trekt of hangt. Nadat iemand zo helemaal toegetakeld is, gaat die groep lopen. De trommelaars blijven dezelfde deun steeds herhalen, om de trance in stand te houden. Verder lopen er mensen mee die zingen, anderen die de gespiesde man fysiek ondersteunen, en weer anderen die de weg vrij maken. Zo lopen ze naar de trappen en helemaal naar boven, waar de spiezen en haken weer verwijderd worden. In de meeste gevallen is er gek genoeg geen druppel bloed te zien!

Het was een waanzinnig indrukwekkende avond. Heel erg bijzonder om zoveel mensen bij elkaar te zien en toch zo’n rustige sfeer te voelen. Terwijl wij ons af en toe een beetje opgelaten voelden met onze blanke koppen en ons fototoestel, waren de Hindoes onvoorstelbaar vriendelijk en open naar ons toe. Ze maakten echt plaats voor ons om ons goede foto’s te laten maken, en ze waren blij en vereerd dat wij interesse hadden in hun grote feest.

Wat is het toch geweldig om hier te wonen en dit allemaal mee te kunnen maken. Er gaat keer op keer een wereld voor ons open!