Omi hier, Lotje jarig, Sandra hier en Kanti

Het was de afgelopen maand zo gezellig dat ik er gewoon niet aan toe ben gekomen om even rustig alles op te schrijven. Een goed teken natuurlijk, maar ik wil jullie ook graag op de hoogte houden van alles wat we hier mee maken!

In het weekend van 20 maart had Hugo een teambuildingsweekend van Shell. Ik had dus even een weekendje alleen met de kleintjes. Gelukkig was Pushpa er vrijdag nog, dat scheelt een hoop. Zaterdag zou ik met Lotje alleen, net als vorig jaar, naar Disney On Ice gaan, en dat wilde ik toch graag door laten gaan. Pushpa heeft dus zaterdagmiddag op Casper en Alex gepast, terwijl Lotje en ik er op uit gingen.
Wat is het toch ontzettend leuk om zoiets alleen met je dochter te doen! Lotje heeft enorm genoten van de hele middag: alleen met mama iets leuks doen, een spectaculaire show zien, een enorme emmer popcorn leeg eten, ijs eten.... En ik genoot ontzettend van het kijken naar Lotje! Genieten via je kinderen is echt dubbel genieten wat mij betreft!

Dinsdag 24 maart kwam Omi hier aan (mijn moeder). Ze was hier voor Casper’s verjaardag geweest (eind november), maar aangezien wij pas in juli weer naar NL komen, leek het ons leuk om Omi even tussendoor op bezoek te hebben (anders is Alex opeens zo groot!). Het was een kort bezoek, 10 dagen uit en thuis, maar we hebben het allemaal supergezellig gehad. Heerlijk bijgepraat, kindjes geshowed, genoten van hoe leuk Lotje en Casper het vinden om met mijn moeder te zwemmen en te spelen. Dit keer hebben we geen tripje gemaakt, daarvoor was de tijd wat kort, en daarbij waren Lotje en Omi allebei jarig in deze 10 dagen, dus er moest feest worden gevierd!

Lotje werd op 26 maart alweer 4 jaar. Op de dag zelf heeft ze op school gebakjes uitgedeeld en cadeautjes (zo werkt dat hier). Heel leuk, want Hugo en ik mochten er bij zijn. Lotje straalde van alle aandacht, en zorgde er voor dat alle kindjes een taartje en een cadeautje kregen.
Op zaterdag hebben we haar echte feestje gevierd. Vanaf 10 uur stonden er een stuk of 10 vriendinnetjes (en een enkel vriendje) op de stoep. Lotje wilde een Dora-taart, en we hadden zelf Dora-uitnodigingen gemaakt, dus ik had bedacht dat het dan maar een Dora-feest moest worden. Ik heb dus een ‘kaart’ getekend en een speurtochtje uitgezet, en de feestgangertjes moesten het traject in 2 groepjes doorlopen. Voor wie bekend is met Dora: Hugo was de ‘Grumpy Old Troll’ (geen idee hoe die in het NL heet) en ik bewaakte de ‘singing gate’. Heel interactief allemaal, de kindjes vonden het geweldig. Daarna alle kids in het zwembad, en natuurlijk eten en drinken. Het was een geslaagd feestje!

Op zondag 29 maart was Omi jarig. Weer taart en cadeautjes dus, wat een feest! Overdag hebben we dit met de kindjes gevierd, en ’s avonds zijn we met zijn drieen lekker uit eten gegaan.
De rest van de week was nog erg gezellig met Omi, maar helaas was het op donderdag weer voorbij. Gelukkig viel het afscheid dit keer niet zo zwaar, omdat we elkaar in juli al weer zien. Blij dat we op deze manier elkaar tussendoor nog hebben gezien!

Op donderdag vertrok Omi dus, en op vrijdag kwam Sandra aan. Dit is de vijfde keer (!) dat Sandra hier is, maar de eerste keer in dit huis. Superleuk om elkaar weer te zien. Als grote fan van de Formule1 wilde Sandra heel graag een keer een live race meemaken in Maleisie. Eerdere pogingen waren mislukt, maar dit keer hadden we kaartjes bemachtigd en op zondag zijn Hugo, Sandra en ik dus naar de F1 gegaan. Ik ben geen fan van autoracen, maar ik moet zeggen dat het wel spectaculair is om dit live mee te maken. Toen het ook nog ging regenen werd het echt spannend; we zaten bij een lastige bocht, waar letterlijk de ene na de andere auto door de gladheid uit de bocht vloog. Tsja, en dat is natuurlijk wel mooi om te zien! Helaas ging het steeds harder regenen, en onweren, en de race is daarom uiteindelijk stopgezet. Dat schijnt sinds 1991 niet meer te zijn voorgekomen, dus we hebben iets unieks meegemaakt. Wel jammer, want wij hadden natuurlijk liever de race wel helemaal willen zien!

Maandag 6 april zijn we naar Pulau Kapas afgereisd met zijn allen (Sjans, Hugo, de kindjes en ik). Dit is een klein eilandje (2 bij 1) in Terengganu, waar een klein resort is (8 kamers) dat gerund wordt door een NL stel. Ik had hierover gehoord, en het leek me wel eens leuk om te gaan kijken. Het was ongeveer 5 uur rijden, en dan nog een kwartiertje op de boot. Best een afstand dus, maar wel te doen. Het resort en het eiland waren erg idyllisch. Een parelwit privestrandje, kamers op palen en een echtpaar dat erg gastvrij en persoonlijk naar de gasten toe is. Er was geen zwembad, dat wisten we, en we hoopten dan ook dat Casper hier eindelijk van zijn zee-angst af zou komen. Op de boot was hij helemaal overstuur, dus dat was geen goed teken. Bij aankomst wilde hij ook niet met zijn voeten in zee, dus het leek even een lange vanantie te worden. Maar toen we eenmaal allemaal zwempakken aan hadden en iedereen behalve Casper is zee lag, kreeg ik hem zover dat hij het toch wel wilde proberen. En vanaf dat moment was het helemaal ok, hij vond het geweldig in zee! Wel met bandjes aan, want hij kan wel goed zwemmen in een zwembad, maar de zee is toch wat anders. En dat vond hij zelf ook wel fijn geloof ik. Lotje voelde zich als een vis in het water, heerlijk om te zien, en ook Alex vond het lekker. Kortom, weer een mijlpaal bereikt!

Tot slot nog een nieuwtje op gebied van hulp in huis: sinds een week of 2 hebben we een live-in maid zoals dat heet. Ze heet Kanti, en komt uit Sri Lanka. Pushpa wordt een dagje ouder, en ze gaf aan dat ze het schoonmaakwerk te zwaar vond worden. Aangezien Hugo en ik het niet over ons hart konden krijgen om haar te vervangen, hebben we besloten te gaan zoeken naar een tweede hulp. Op deze manier kan Pushpa blijven (weliswaar met wat minder uren per week) en door te kiezen voor een live-in hebben Hugo en ik opeens meer vrijheid om samen af en toe op stap te gaan. Kanti is nu nog op proef, maar de kinderen vinden haar erg leuk, Pushpa is blij met de samenwerking, Kanti zelf is blij en wij zijn tevreden, dus het lijkt erop alsof ze blijft.