Flesjes en babyrice

Hebben we net een beetje verwerkt dat we nu een dochter van twee hebben, komen we tot het schokkende inzicht dat ook Casper niet meer zo’n heel klein baby’tje is!
Hij is nu 4,5 maand, dus tijd om eens heel langzaam te beginnen met wat vast voedsel en af en toe een flesje, zodat ik de borstvoeding kan gaan afbouwen en er met 6 maanden mee kan stoppen. Om een stok achter de deur te hebben, heb ik met een aantal vriendinnen al een lang weekend Shanghai gepland eind mei; dan moet Casper volledig aan de fles zijn.
Omdat we ons van Lotje konden herinneren dat het eerste flesje wel twee weken huilen en vechten had gekost, wilden we er nu wat rustiger mee beginnen. Vrijdag probeerde Hugo Casper zijn eerste flesje te geven, maar zoals verwacht lukte dat niet. Casper vond het helemaal niks en weigerde te drinken.
Tot onze stomme verbazing was het zondag al klaar met de frustratie: Hugo bood Casper het flesje aan, en die dronk het in een keer leeg. Hij krijgt nu iedere dag een heel klein flesje naast de borstvoeding, om hem te laten wennen aan de smaak en de fles zelf.
Ik vond het wel weer een rare gewaarwording om Casper zijn eerste flesje te zien drinken. Ergens is het lekker om te weten dat ik straks weer meer mijn eigen gang kan gaan, maar zo’n kleintje aan de borst hebben is toch wel iets heel bijzonders!
Gisteren hebben we vervolgens ook Casper voor het eerst wat babyrice gegeven. Hij vond het heerlijk! Erg leuk om te zien hoe hij het eten in zijn mondje houdt en er flink bij smakt om goed te proeven wat hij krijgt. Net als Lotje wil hij nu al helemaal zelf eten, hij pakt de lepel af en stopt ‘m gewoon zelf in zijn mond. En als het niet snel genoeg gaat, dan stopt ‘ie gewoon zijn handen in de babyrice!