De eerste dagen

Heel erg bedankt allemaal voor de lieve reacties op de site, de lieve mailtjes en telefoontjes! Heerlijk is dat, als je zo ver weg bent van je thuisland!
Een heleboel mensen hebben gevraagd wat de naam Bejo betekent. Het is een Maleis-Indonesische naam, en betekent ‘gelukkig’, een speelse vernoeming naar Opa Felix (voor degenen die dat niet weten, felix betekent ‘gelukkig’ in het Latijn).
De naam Casper hebben we puur gekozen omdat we hem leuk vinden.

Afgelopen maandag zijn Rosalie en Casper zoals verwacht thuis gekomen. Casper had wel een wat hoge geelzucht-waarde maar niet zo hoog dat hij moest blijven. Wel moesten we een afspraak maken voor woensdag om hem dan weer te laten checken.
Inmiddels hebben we die controle gehad, en de geelzucht heeft niet doorgezet gelukkig. Het is nog niet helemaal over, maar als we hem lekker in het licht leggen komt alles goed.

Verder gaat het ook allemaal boven verwachting. Casper drinkt heel erg goed en hij slaapt erg goed. Hij is vandaag 5 dagen oud en afgelopen nacht had hij al voldoende aan 1 (lange) voeding! Hopen dat die trend doorzet, dan kunnen wij ook even bijkomen van deze afgelopen week.
Rosalie’s herstel gaat sneller dan verwacht. De bevalling heeft 12,5 uur geduurd en was weer erg pittig, maar toch lijkt alles snel en goed te genezen gelukkig.

We zullen niet ingaan op de details, maar wat wel grappig is om te vertellen is hoe het is begonnen:
Afgelopen vrijdag hadden we om 16.30 uur nog een afspraak bij de gynaecoloog, Casper was toen al 5 dagen over tijd. Er was nog helemaal geen activiteit volgens Dr Choong, dus hij wenste ons een prettig weekend en we zouden maandag terug komen om te kijken wanneer we zouden gaan inleiden.
’s Avonds was er een feest bij vrienden van ons, en het leek ons dan ook wel leuk om daar dan nog even acte de presence te geven. Het was dichtbij, dus waarom niet? We hebben ons in verkleedkleren gehesen en hebben een uur lang gezellig op het feest doorgebracht. Tijdens een leuk gesprek met een Duits vriendinnetje van babyzwemmen voelde Rosalie alleen opeens flinke nattigheid... haar water brak terplekke, midden op het feest! Stiekem snel naar de wc gegaan om geen plas water op de grond achter te laten, Hugo gezocht en met een ‘tsja, toch een beetje moe’ snel naar huis gegaan. De weeen begonnen vrijwel direct, om 1 uur ’s ochtends waren we al in het ziekenhuis en 10 uur later was Casper er dan!
De feestgangers hebben niks doorgehad, want toen we de volgende ochtend een sms’je stuurde naar iedereen was iedereen stomverbaasd, haha!

Van vrienden en van boekjes hadden we de tip gekregen om bij thuiskomst de baby niet in Rosalie’s armen te houden, zodat Lotje eerst een flinke knuffel kon krijgen van haar mama. Pushpa nam daarom direct Casper aan, en Rosalie stond klaar voor een heerlijke knuffel. Maar Lotje had alleen maar oog voor de baby! Mama werd genegeerd, en Casper kreeg direct heel veel kusjes!
Inmiddels zijn we natuurlijk een paar dagen verder, en nu krijgen we allemaal weer kusjes. Lotje doet het erg goed met Casper, maar soms heeft ze het gehad met voorzichtig doen en aandacht delen en dan wordt ze even boos. Terecht natuurlijk, ze is zelf pas 20 maanden en ze moet opeens onze aandacht delen. Lastige situatie, maar wij zijn trots op hoe ze het doet!

Wat ook nog heel erg leuk is om te vertellen is het verschil tussen de eerste dagen na de geboorte van Lotje en de eerste dagen nu. Toen Lotje geboren werd kenden we hier nog bijna niemand, en het was dus best een beetje een eenzame kraamtijd (gelukkig waren de grootouders er wel, en Linda).
Dit keer is Omi er weer, erg gezellig! Verder is het echt het tegenovergestelde. We hebben in het ziekenhuis al direct vrienden op bezoek gehad, en hier thuis hebben we ook iedere dag aanloop. We krijgen elke dag deze week 2 vriendinnen van de Nederlandse vereniging op bezoek die ons eten komen brengen. Ongeveer een half jaar geleden zijn we met deze traditie gestart toen een van de Nederlandse meiden hier beviel, en nu was het dan onze beurt. Erg gezellig, en erg lekker eten!