Update

Ik realiseer me dat het al weer heel lang geleden is sinds het vorige verhaaltje. Toen zat ik nog helemaal in het WK, hopend op een kwartfinale of nog beter, en Hugo zat toen nog in Nederland, Engeland of de V.S. Inmiddels is het WK allang weer voorbij, en voor ons Nederlanders zelfs al weer veel langer. En Hugo is al weer lang en breed terug gelukkig!
Dat was trouwens erg leuk, Hugo’s thuiskomst. De vorige keer dat hij een paar weken weg was, was Lotje nog veel jonger, dus hadden de reis en de thuiskomst minder impact. Dit keer had Lotje heel erg goed door dat papa opeens weg bleef. Ze heeft dan ook een flink aantal nachten goed lopen spoken en huilen, wat ze anders nooit doet. Maar dat ging gelukkig geen drie weken door. En toen Hugo thuis kwam was het echt genieten. Ik hoorde de lift al, en met Lotje op de arm deed ik de deur open. Lotje had misschien een seconde nodig, maar toen kwam de grootste grijns ooit en vloog ze hem letterlijk om de hals. Wat een heerlijk plaatje was dat, het geluk van mijn dochtertje en mijn man tijdens die langverwachte knuffel! En gelukkig mocht ik daarna ook even met mijn lieve man knuffelen ;-)

Eigenlijk is er sindsdien niet zo heel erg veel gebeurd, vandaar ook de stilte op de site. Het dagelijkse leven gaat ook hier gewoon zijn gangetje, en iedere dag is er een uit een hele lange hittegolf ;-)
Aanstaande donderdag vliegen we weer naar Nederland voor ons jaarlijkse verlof. Alhoewel we dit keer een beetje meer opzien tegen de reis met Lotje (moeilijker leeftijd om het 12 uur lang leuk te vinden in een vliegtuig) hebben we ontzettend veel zin om iedereen weer te zien.
Dus hopelijk tot snel allemaal, en anders een hele fijne vakantie toegewenst!